Bir varmis bir yokmus bu ülkenin vicdan yasasi var ama vicdani yok, umursamayan siyasetci varken, umursamayan halk yarattı zamaninda komünistlere “halk kahramani” denilmesinin asil sebebi, komünistlerin halka dair kurtarici gözü ile bakilmasindan kaynaklaniyordu, bizim bir kurtariciya ihtiyacimiz kalmadi bizler kendi kişisel alanimizi kendi ailemizi kurtarmak gibi asil gorevimiz var artik.Şuan ülkenin tek problemi ekonomi insanlar üc kuruşun hesabini sorar hatt ararken koskoca siyaset adami “mezar taşlarımızı okuyamiyoruz” cümlesi kurmaktadir, hicbir devlet adami şimdi bu insanlar nasil geçiniyor düşüncesi kalmamistir artik cebimi doldurup nasil yurt dışında yaşarım çocuklarımı nasil yurt dışında okuturum hesabi yapmaktadir.Nasil bir dönüşüm yaşamalıyız ki markette ki beyazpeynir çalınmasın diye kitlenmesin, her ay aldığın 5 lt yağ alma gücün 2 lt düşmesin bu ekonomik boyutu peki siyasi ve ekonomik boyutunu gecelim.
45 yilda işlenmeyen kadın cinayetleri 6 senede işlenmesi ve inanilmaz kadın düşmanlığı yaratıldı, canlı yayinda dayak atanlar, sokak ortasinda, iş yerinde, çocuklarının gözü önünde cinayetlere kadar seri katile dönüştü erkek egomanyası ve cinsel istismarlarını sayacak olursaniz kapanmayan yara haline geldi peki bunu bu duruma halk kendi perspektifi ile mi oluşturdu yoksa ülkenin başına gelen bu halkını umursamayan siyasetcilerden mi yada dünyanin perspektifi mi?